Obrazek
wystapili:
Emily Browning . . . Lucy
Henry Nixon . . . Były chłopak Lucy
Les Chantery . . . Kierowca
Mirrah Foulkes . . . Sophie
Ewen Leslie . . . Birdmann
Ivy Mak . . . Kobieta biznesu
Pearl Tan . . . Kosmetyczka
Rachael Blake . . . Clara
Jamie Timony . . . Higienista
Sinisa Vrebac . . . Agent
Joel Tobeck . . . Biznesmen
Tammy Macintosh . . . Koleżanka z pracy
Eden Falk . . . Thomas
Matthew Whittet . . . Szef kuchni na uroczystej kolacji
Nathan Page . . . Biznesmen
Peter Carroll . . . Mężczyzna
Robin Goldsworthy . . . Współlokator
Amit Kelkar . . . Wykładowca
Vernon Hayman . . . Gość na kolacji
Justin Smith . . . Biznesmen Hallelujah
. . . inni Bywalec baru
..

Obrazek
Julia Leigh

ur: 1970 w: Sydney, Australia
Julia Leigh was born in Sydney in 1970. She studied Arts/Law at the University of Sydney. The Hunter, her début novel, has been published around the world and has won numerous awards, including a Betty Trask Award and the 2001 Prix de l`Astrolabe. It was shortlisted for the John Llewellyn Rhys Prize, longlisted for a US National Book Critics` Circle Award and was a finalist for the Meilleur Livre Etranger. Julia Leigh was chosen by the Observer as one of twenty-one writers to watch in the millennium, and the New York Times selected her book as a `Notab... ...czytaj dalej + filmografia reżysera
Śpiąca piękność / Sleeping Beauty (2011)

1 godz. 44 min.


Na zaproszenie www_zbroiowisko.pl, które umieścił dla mnie Tonder na napisach inauguracyjnych, obejrzałam Śpiącą Królewnę.


Film z gatunku tych, które muszą wywoływać kontrowersje, w dodatku debiut i reżyser - kobieta. Jej! No to się pewnie Pani Leigh dostało. A ja uważam, że to jeden z lepiej skonstruowanych filmowo thrillerów jakie widziałam. Zrealizowany niezwykle starannie, przemyślany i otoczony szczególną pieczołowitością. W tej pieczołowitości mogę upatrywać, co najwyżej, 'kobiecą rękę', bo faceci bywają nonszalancko niechlujni i to jest wtedy 'żonglowanie konwencjami'. A jak są pedantyczni na tle neurotycznym, jak Cameron, to wtedy są 'perfekcjonistami', czyli holyłudzka półka górna. W Śpiącej nie ma 'żonglerki' ani rekonstrukcji aż do budowy cząsteczki. Wszystko podporządkowane jest opowieści, współgra i tworzy klimat. Jeśli to debiut (a tak przecież jest) to Pani Leigh zaczyna od tego punktu, na którym wielu reżyserów kończy.


I tak.. film mi się podobał. Utrzymał moje zaciekawienie do samego końca. nawet jeszcze dalej. Podobał, choć nie było to komfortowe 'podobanie' wynikające z poczucia bezpieczeństwa w wygodnym fotelu, w czasie śledzenia kunsztownej bajeczki. Bogaty obrazem, a przecież ascetyczny (jest na przykład w ogóle pozbawiony tła muzycznego, nie ma w nim sztuczek kamerowych najazdów, dziwnych kątów ujęcia). Pozorna prostota pozwalająca ściślej zjednoczyć się z opowiadaną historią.

A historia? Ta historia jest obnażająca i porażająca. Nie jest to wesoły film. Konkluzje Bunuelowskie, ale bez łagodzącej kpiny mistrza. I poczucie osaczenia prawdą uświadamianą bez ogródek. Mną ten film wstrząsnął. I jako thriller i jako diagnoza współczesnego świata. Nie chcę rozwijać tego tematu. Poczekam na głosy krytyczne.


Co do gry aktorskiej to zachwyty nad Emily Browning są w pełni uzasadnione. Z niezwykle ryzykownej i trudnej roli wyszła nie tylko obronną ręką, ale i ogromnym wdziękiem. Tylko dla niej warto ten film obejrzeć. O jej urodzie nie mogę się wypowiadać, zwłaszcza że jest mi niezwykle bliska. Ale jest też przecież Rachael Blake - chwilami nieziemska a przede wszystkim doskonała. Moim zdaniem na uznanie zasłużył Ewen Leslie subtelny a jakże dramatyczny. .i jeszcze demoniczna Mirrah Foulkes.. Wszyscy biorący udział w pełni wypełnili zadanie niełatwe w tak trudnym temacie balansującym na granicy ekshibicjonizmu. Bo jak już wspomniałam - to film obnażający, w którym udało się uniknąć epatowania seksem nie unikając drażliwych tematów i obrazów. Udało się wznieść poziom opowieści ponad skórę.


Z uporem powtarzam, że ten film odebrałam jako thriller, choć pewnie za taki nie zostanie uznany. Nazwę tą zawłaszczyły filmy o mordowaniu, które nie do końca udało się podciągnąć pod horror. Nazywam go thrillerem w tym bardziej klasycznym znaczeniu. Jako film, którego klimat i niejednoznaczność wywołuje poczucie zagrożenie. dreszcz emocji.

Nazywam go thrillerem choć godną najbardziej maszkarnych horrorów jest scena gdy drapieżny lubieżnością starczy demon próbuje wydrzeć z kryształu alabastrowej młodości swoją utraconą siłę. Jego władza jest, jak się wydaje, absolutna, i żałosna w swej impotencji. Zdobycz dają mu na tacy, ale w zwiotczeniu nie ma już mocy by ją udźwignąć.

I takie sceny w tym thrillerze sprawiają, że jest to również baśń. Baśń o Śpiącej Królewnie którą świat, wykorzystawszy niecnie, oszukał. Oszukał co do Księcia. Może jednak nie oszukał?
Może innym "Księciem" nie dysponuje... ten świat?
Obrazek

Obrazek


1 godz. 55 min.
gatunek: Dramat

produkcja: Francja
Włochy

premiera: 5 września 2012

rezyseria : Marco Bellocchio


scenariusz : Marco Bellocchio, Veronica Raimo, Stefano Rulli
na podstawie : Marco Bellocchio


muzyka : Carlo Crivelli
zdjecia : Emma Bonino, Dalajlama XIV, Giorgio Napolitano, Daniele Ciprì
scenografia : Marco Dentici
kostiumy : Sergio Ballo, Gaetano Carito, Francesco Tumminello
montaz : Francesca Calvelli
produkcja : Fabio Conversi, Riccardo Tozzi, Marco Chimenz, Giovanni Stabilini, Matteo De Laurentiis, Franco Bevione, Fabio Massimo Cacciatori, Antonella Iovino
..


wystąpili:

Isabelle Huppert . . . Matka Boska
Alba Rohrwacher . . . Maria
Toni Servillo . . . Uliano Beffardi
Maya Sansa . . . Rossa
Michele Riondino . . . Roberto
Brenno Placido . . . Federico
Gianmarco Tognazzi . . . Mąż Matki Boskiej
Pier Giorgio Bellocchio . . . Dr Pallido
Maurizio Fanin
Sara Alzetta . . . Matka Roberto
Fabrizio Falco . . . Pipino
Carla Stella
Carlotta Cimador . . . Rosa
Francesco Roder . . . Młody katolik
Paola Bonesi . . . Pielęgniarka - zakonnica
Roberto Herlitzka . . . Psychiatra
Federica Fracassi . . . Matka
Antonio De Matteo . . . Zakładający się lekarz
Vanessa Scalera . . . Posłanka PD


Giulia Maulucci . . . Stażystka
Enrico Cavallero . . . Portier
Riccardo Cirilli . . . Szef
Carmelo Galati . . . Katolicki lekarz
Simona Nobili . . . Córka kobiety na noszech
Giacomo Tarsi . . . Pielęgniarz
Vittoria Piancastelli . . . Żona szukająca krewnych
Bruno Cariello . . . Mąż szukający krewnych
Caterina Silva . . . Córka małżeństwa szukającego krewnych
Paola Tarantino . . . Chora kobieta krwawiąca z nosa
Filippo Gili . . . Lekarz
Raffaella Cascino . . . Pielęgniarka
Francesca Bigi . . . Pielęgniarka
Mario Martinelli . . . Pielęgniarz
Alessandro Federico . . . Pielęgniarz Rabbonitore
Eleonora Fuser . . . Kucharka
Diana Hobel . . . Pielęgniarka - zakonnica
Ruth Morandini . . . Sekretarka
Giorgio Basile . . . Poseł z depresją
Fabrice Scott . . . Boski ksiądz
Cristina Odasso . . . Przyjaciółka Marii
Diego Pagotto . . . Ksiądz
Gigio Morra . . . Doradca
Francesca Golia . . . Przyjaciółka Marii
Angela Favella
Antonio Pauletta . . . Ksiądz
Silvio Berlusconi

Nowy Rzym

autor: Michał Walkiewicz (michalwalkiewicz) | źródło: filmweb

U Bellochio po staremu: jest czas religii i czas pieniądza, czas wiary i czas zwątpienia, czas życia i czas śmierci. Wszystko pisane wielką literą, ale w kinie, które nie ma aspiracji do wielkości. I może właśnie dlatego włoskiego klasyka wciąż świetnie się ogląda.

Zapalnikiem jego nowej fabuły jest eutanazja. I podobnie jak w swoim najlepszym filmie, opowiadającym o zabójstwie Alda Moro "Witaj, nocy", reżyser bierze w "La Bella addormentata" na tapetę rzeczywiste wydarzenia. Do lepszego ze światów ma zostać wysłana podtrzymywana sztucznie przy życiu od siedemnastu lat Eluana Englaro. Oburzeni wierni protestują, ojciec dziewczyny, Beppe, jest nieprzejednany, dziennikarze zamieniają wydarzenie w medialną szopkę, a z każdego telewizora w kraju grzmi Silvio Berlusconi. Nie mniej dzieje się w cieniu nagonki na Beppe: rozmodlona dziewczyna zakochuje się w przypadkowo poznanym w kawiarni chłopaku; jej ojciec-senator, mający poprzeć projekt ustawy zakazującej eutanazji, rozważa zrzeczenie się stanowiska, niegdysiejsza teatralna diwa pielęgnuję córkę w stanie śpiączki, zaś narkomanka po nieudanej próbie samobójczej trafia pod opiekę zafascynowanego nią, wypalonego lekarza. To właśnie za nimi będzie podążać kamera Daniele'a Cipriego (który, co ciekawe, ma w weneckim konkursie film własnego autorstwa – komediodramat "E stato il figlio").

Tak jak wszystkie wątki są w jakimś stopniu odpryskiem centralnego dyskursu, tak każdy bohater musi określić się wobec eutanazji i podzielić swoją wiedzą z widzem. Za sprawą narracyjnej biegłości Bellochio nie czuć jednak, że jest to w gruncie rzeczy filmowa publicystyka. Postaci, choć pociągnięte grubą kreską (przegięta jest zwłaszcza Isabelle Huppert w roli eksaktorki, odprawiającej w swojej posiadłości msze za zdrowie córki i spoglądającej w każde mijane lustro) mają swoją wrażliwość i odrębny język, którym komunikują ze światem. Konflikty, w które są uwikłani, wydają się dęte, ale znów – Włoch opowiada na tyle sprawnie, że mimochodem uszlachetnia każdy z wątków i nadaje mu odpowiednią, dramaturgiczną wagę.

Reżyser tylko raz wznosi się na poziom, z którego może śmiać się z absurdu całej sytuacji. Udaje mu się to dzięki kapitalnie ogranemu motywowi tureckiej łaźni oraz postaci natchnionego psychiatry (Roberto Herlitzka, w "Witaj, nocy" grał Alda Moro). Siedząc po szyję w gorących oparach, wśród zapalonych świec, i oglądając obrady, senatorzy przypominają starożytnych, rzymskich mężów stanu. Nie ma lepszej metafory ich zacofania i koteryjnej struktury rządu. Na Lido już widać transparenty odsyłające Ulricha Seidla i Marca Bellocchio do domu.
..
OBRAZKI [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ]
 

KOMENTARZE