
miejsce urodzenia: Paryż, Francja
data urodzenia: 1873-07-01 , data śmierci: 1968-03-24

Alice Guy była pierwszą kobietą, która zajęła się reżyserowaniem filmów. Tym samym stała się pionierką przemysłu filmowego, tworzącą filmy fabularne, gdy większość film jakie w tym czasie powstawały wciąż miała charakter dokumentalny. Była jednym z głównych producentów firmy Gaumonta oraz pierwszą twórczynią na świecie, która systematycznie rozwijała narrację filmową. W 1906 roku wyprodukowała swój pierwszy kolorowy film - The Spring Fairy i był to jednocześnie jeden z pierwszych filmów nakręconych w kolorze. Była promotorką wielu nowatorskich technik filmowych. Stała się 'motorem' przemysłu filmowego dwóch kontynentów tworząc najpierw we Francji, a później w USA i uczestnicząc w rozwoju wytwórni filmowych. Brała też udział w życiu politycznym zabierając głos w kwestiach reformy więziennictwa, a jej wypowiedzi cytowano w opiniach na temat więzień francuskich i amerykańskich. Uhonorowana francuską Legią Honorową była często świadomie lub przypadkowo pomijana jak twórczyni wielu filmów. Wiele jej filmów uchodzi za prace innych twórców, nikt oprócz jej samej nie próbował korygować tych błędów.
Wybitna twórczyni i jednocześnie zwyczajna kobieta, rodzinna i dbająca o byt i wychowanie swoich dzieci, co nie zawsze było łatwe, gdyż jej niewątpliwy wkład w kulturę światową nie zawsze gwarantował bezpieczeństwo i stabilizacje finansową.
..


W 1894 Alice została zatrudniona jako sekretarka w firmie fotograficznej, której dyrektorem był Léon Gaumont. Wkrótce firma przestała istnieć, a Gaumont postanowił rozkręcić własny interes. Wkrótce jego firma stała się głównym motorem rozkwitającej we Francji sztuki filmowej.



Léon Gaumont był biznesmenem, jak Charles Pathé, nie interesowało go kręcenie filmów, zatrudniał do tego odpowiednich ludzi. Ale



Początkowo realizowała jednoujęciowe żartobliwe


Wreszcie przyszedł czas na większą formę - rekonstrukcję historyczną - Niespodzianka przed domem o świcie (Surprise d'une maison au petit jour, 1898) - atak pruskich żołnierzy podczas wojny 1870 roku oraz efektowne „żywe" ilustracje dzieł literackich - Faust i Mefistofeles (Faust et Méphistophélès, 1903) według Fausta Goethego.
W jej filmach często występowali artyści z wodewilu - Bob Wafter - taniec wężowy (Bob Walter - danse serpentine, 1897), Klown, pies i piłka (Clown, chien et ballon, 1905). W 1905 roku uwieczniła z pomocą chronofonu tzw. fotosceny, czyli dźwiękowe występy sławnych artystów café-concerts, Polina, Dranema i Félixa Mayola.
Podziw budzi idealna synchronizacja filmów z dźwiękiem śpiewanych przez nich piosenek zarejestrowanych na płytach. Chętnie odwoływała się też do najmłodszej widowni opowiadając baśnie o wróżkach oferujących rodzicom dzieci znalezione w kapuście (we Francji dzieci nie przynosi bocian) - druga wersja Wróżki w kapuście (1900). Uczona białogłowa pierwszej klasy (Sage-Femme de première classe, 1902).



Z filmu na film, w miarę zdobywanego doświadczenia, doskonaliła umiejętności reżyserskie. Pozwalało jej to wybierać coraz bardziej


W latach 1897-1906 była głównym producentem firmy Gaumonta oraz pierwszą twórczynią na świecie, która systematycznie rozwijała narrację filmową. W 1906 roku wyprodukowała swój pierwszy kolorowy film - The Spring Fairy, który był jednocześnie jednym z pierwszych w świecie filmów nakręconych w kolorze. Była promotorką wielu nowatorskich technik filmowych.
W 1907 r. przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. W 1910 r. dołączyła do George A. Magie, pracując z nim nad stworzeniem The Solax Company, a następnie do Flushing, powstałej w Nowym Jorku. Alice była tam reżyserką, a Herbert menagerem produkcji. Po dwóch latach ich sytuacja finansowa była na tyle dobra, że mogli pozwolić sobie na zainwestowanie nawet 100,000$ w rozwijanie technologii filmowej.
W USA Alice realizowała różnorodne filmy: westerny, filmy akcji. W jej dramatach wielkiego znaczenia nabierały postacie kobiet, znaczenia większego, niż działo się to u innych twórców. Wiele filmów realizowała w naturalnej scenerii. Jako prawdziwa pionierka nadal eksperymentowała z różnorodnymi nowymi technikami. W niektórych filmach podkreślała realizm, w innych wykorzystywała „dolne” oświetlenie i to całe dziesięciolecia przed pojawieniem się terminu film noir. Wiele jej filmów nadał wykorzystywało zdjęcia trickowe, jak na przykład Pierrot’s Christmas, gdzie użyto maskowania i podwójnej ekspozycji. W A House Demolished and Rebuilt zastosowano projekcję wsteczną. Doradca techniczny Alicji Guy Blache, Frederic Dillaye, pomagał jej obmyślać nowe tricki, jak sama mówiła: “Codzienne doświadczenia, często pomyłki i przypadki, dzięki nim odkrywałam nowe techniczne sztuczki (...)”. Eksperymentowała też z z płonącymi samochodami (zaledwie trzyletniego Darraqa poświęcono na potrzeby filmu Mickey’s Pal!), z materiałami wybuchowymi, z tresowanymi zwierzętami – szczury atakowały aktorów w The Sewer, niekiedy skłaniała się też ku tematom fantastycznym. Nakręcony w 1912 roku In the Year 2000 przedstawia wizję przyszłości, w której światem rządzą kobiety...

Prasa ówczesna nazywała ją pierwszą na świecie kobietą reżyserem. Zarówno dziennikarzy jak i czytelników fascynował fakt, że nie tylko była niezwykle utalentowaną artystką filmową, ale i sprawną bizneswoman. W latach 1909 - 1914 Solax Company wyprodukowało około 325 filmów, z których od 35 do 50 zostało wyreżyserowanych „własnoręcznie” przez szefową firmy. Misją Blache stało się zaspokajanie gustów amerykańskich, głównie dzięki zatrudnianiu lokalnych artystów. W początkach swej amerykańskiej kariery Blache unikała rozgłosu, chciała po prostu wykonywać swą pracę najlepiej jak umiała, w samym zaś przedsiębiorstwie utrzymywała spokojną, niemal rodzinną atmosferę. Jej córka, Simone Blache, twierdziła, że była nieco dziewiętnastowieczną osobą, wierzyła w rodzinę, aczkolwiek miała też dość silne feministyczne przekonania, entuzjazmowała się wszystkim co można było za „feministyczne” uznać. Herbert Blache zrezygnował z innych zajęć i przyłączył się do zarządzania Solax Company, produkcja trwała, ale zbliżała się czarna seria niefortunnych zdarzeń.


W 1914, Blache odwiedziła Sing Sing, co skłoniło ją do zabrania głosu w kwestiach reformy więziennictwa, sfotografowano ją siedzącą na krześle elektrycznym i cytowano jej wypowiedzi porównujące warunki w więzieniach francuskich z amerykańskimi. Jej nakręcony w tym samym roku film, The Lure, był oskarżeniem instytucji „białego niewolnictwa”. Film choć uzyskał akceptację cenzury, był silnie krytykowany, a Gaumont pozbawiono praw do jego dystrybucji.
Od 1917 Blache uginając się pod presją wielkich wytwórni zrezygnowała z niezależnej produkcji, ale nadal reżyserowała dla Pathe i Metro. W tym samym okresie została porzucona przez męża, który uciekł z młodą aktorką. W 1919 rosnącym molochom hollywoodzkim udało się praktycznie zdusić wszelkie niezależne wytwórnie. Jej ostatnimi filmami były The Great Adventure, Tarnished Reputation i Vampire, wypuszczone w 1920 pod egidą Pathe-Exchange. Stało się jasne, że jej kariera, jak i prawo do niezależnego głosu w przemysle filmowym dobiegły końca.

By zarobić na utrzymanie prowadziła cykle uniwersyteckich konferencji na tematy związane z kobiecą psychologią w filmie. Szczerze wierzyła w możliwość połączenia kariery zawodowej z obowiązkami rodzinnymi kobiety.
W 1851 roku, gdy miała 78 lat, została w końcu uhonorowana jako pierwsza kobieta filmowiec na świecie przez Cinematheque Francais, dwa lata później udekorowano ją francuską Legią Honorową. w 1964 powróciła do USA, do Mahwah w stanie New Jersey, gdzie mieszkały jej córki. Zmarła 4 lata później w wieku 95 lat.

..

|
KILKA FILMÓW:
|

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Lista filmów posiadanych:
◊ Butterfly Dances (1895-1907)
◊ Le pêcheur dans le torrent (1897)
◊ Bob Walter, Danse serpentine (1897)
◊ Baignade dans le torrent (1897)
◊ L'aveugle fin de siècle (1898)
◊ Chez le magnétiseur (1898)
◊ Les cambrioleurs (1898)
◊ Scène d'escamotage (1898)
◊ Surprise d'une maison au petit jour (1898)
◊ Au cabaret (1899)
◊ La bonne absinthe (1899)
◊ Chapellerie et charcuterie mécanique (1900)
◊ Chez le photographe (1900)
◊ Danse des saisons: L’Hiver, danse de la neige (1900)
◊ La concierge (1900)
◊ Au bal de Flore (1900)
◊ Chirurgie fin de siècle (1900)
◊ La fée aux choux (1900)
◊ Les Fredaines de Pierrette (1900)
◊ Avenue de l’Opéra (1900)
◊ Intervention malencontreuse (1902)
◊ Miss Dundee et ses chiens savants (1902)
◊ Sage-femme de première classe (1902)
◊ Lina Esbrard, Danse serpentine (1902)
◊ Comment monsieur prend son bain (1903)
◊ Faust et Méphistophélès (1903)
◊ Félix Mayol, La Polka des trottins (1905)
◊ Félix Mayol, Lilas-Blanc (1905)
◊ Félix Mayol, Questions indiscrètes (1905)
◊ Clown, chien et ballon (1905)
◊ La charité du prestidigitateur (1905)
◊ La statue (1905)
◊ Les O’Mers dans “Les maçons” (1905)
◊ Alice Guy turne une phonoscène (1905)
◊ Dranem, Five O’Clock Tea (1905)
◊ Dranem, Le vrai jiu-jitsu (1905)
◊ Espagne (1905)
◊ La malagueña et le torero (1905)
◊ Le Cake Walk du Nouveau Cirque (1905)
◊ Le coq dressé de Cook et Rilly (1905)
◊ Le tango (1905)
◊ Polin, l'anatomie du conscrit (1905)
◊ Saharet, boléro (1905)
◊ Effets de mer (1906)
◊ La Hiérarchie dans l'amour (1906)
◊ La marâtre (1906)
◊ La vérité sur l'homme-singe (1906)
◊ Le fils du garde-chasse (1906)
◊ Le matelas épileptique (1906)
◊ Le Noël de Monsieur le curé (1906)
◊ Madame a des envies (1906)
◊ Une course d'obstacle (1906)
◊ Une femme collante (1906)
◊ La Naissance, la vie et la mort du Christ (1906)
◊ Une histoire roulante (1906)
◊ Les Résultats du féminisme (1906)
◊ La course à la saucisse (1907)
◊ La Glu (1907)
◊ Le Lit à roulettes (1907)
◊ Le ballon dirigeable 'Le patrie (1907)
◊ Le Bonnet à poil (1907)
◊ Le Frotteur (1907)
◊ Le piano irrésistible (1907)
◊ Sur la barricade (1907)
◊ Une Héroïne de quatre ans (1907)
◊ Falling Leaves (1912)
◊ Le pêcheur dans le torrent (1897)
◊ Bob Walter, Danse serpentine (1897)
◊ Baignade dans le torrent (1897)
◊ L'aveugle fin de siècle (1898)
◊ Chez le magnétiseur (1898)
◊ Les cambrioleurs (1898)
◊ Scène d'escamotage (1898)
◊ Surprise d'une maison au petit jour (1898)
◊ Au cabaret (1899)
◊ La bonne absinthe (1899)
◊ Chapellerie et charcuterie mécanique (1900)
◊ Chez le photographe (1900)
◊ Danse des saisons: L’Hiver, danse de la neige (1900)
◊ La concierge (1900)
◊ Au bal de Flore (1900)
◊ Chirurgie fin de siècle (1900)
◊ La fée aux choux (1900)
◊ Les Fredaines de Pierrette (1900)
◊ Avenue de l’Opéra (1900)
◊ Intervention malencontreuse (1902)
◊ Miss Dundee et ses chiens savants (1902)
◊ Sage-femme de première classe (1902)
◊ Lina Esbrard, Danse serpentine (1902)
◊ Comment monsieur prend son bain (1903)
◊ Faust et Méphistophélès (1903)
◊ Félix Mayol, La Polka des trottins (1905)
◊ Félix Mayol, Lilas-Blanc (1905)
◊ Félix Mayol, Questions indiscrètes (1905)
◊ Clown, chien et ballon (1905)
◊ La charité du prestidigitateur (1905)
◊ La statue (1905)
◊ Les O’Mers dans “Les maçons” (1905)
◊ Alice Guy turne une phonoscène (1905)
◊ Dranem, Five O’Clock Tea (1905)
◊ Dranem, Le vrai jiu-jitsu (1905)
◊ Espagne (1905)
◊ La malagueña et le torero (1905)
◊ Le Cake Walk du Nouveau Cirque (1905)
◊ Le coq dressé de Cook et Rilly (1905)
◊ Le tango (1905)
◊ Polin, l'anatomie du conscrit (1905)
◊ Saharet, boléro (1905)
◊ Effets de mer (1906)
◊ La Hiérarchie dans l'amour (1906)
◊ La marâtre (1906)
◊ La vérité sur l'homme-singe (1906)
◊ Le fils du garde-chasse (1906)
◊ Le matelas épileptique (1906)
◊ Le Noël de Monsieur le curé (1906)
◊ Madame a des envies (1906)
◊ Une course d'obstacle (1906)
◊ Une femme collante (1906)
◊ La Naissance, la vie et la mort du Christ (1906)
◊ Une histoire roulante (1906)
◊ Les Résultats du féminisme (1906)
◊ La course à la saucisse (1907)
◊ La Glu (1907)
◊ Le Lit à roulettes (1907)
◊ Le ballon dirigeable 'Le patrie (1907)
◊ Le Bonnet à poil (1907)
◊ Le Frotteur (1907)
◊ Le piano irrésistible (1907)
◊ Sur la barricade (1907)
◊ Une Héroïne de quatre ans (1907)
◊ Falling Leaves (1912)








