Pies, który mówi.
Egzamin. — Badanie w obecności komisyi. — Fonograficzne zdjęcia.

Senzacyą Hamburga jest obecnie nadzwyczaj ciekawy pies, posiadający — jak
donoszą pisma niemieckie — fenomenalną właściwość... mówienia głosem ludzkim. Pies wabiący się „Don“ jest własnością niejakiego Ebersa, leśniczego.
Niedawno składał „Don" w obecności komisyi lekarskiej złożonej z prof. uniw.
berlińskiego dra Pfingsta i dyrektora ogrodu zoologicznego w Hamburgu dra Yosselera coś w rodzaju egzaminu, który dał wynik wprost niezwykły.
Oto bez żadnych przygotowań odpowiadał „Don“ na skierowane doń pytania a odpowiadał głosem czystym, wyraźnie, zrozumiale dla otoczenia.
Jedyny ten w swoim rodzaju dyalog brzmiał następująco:
Właściciel psa. Jak się nazywasz?
Pies: Don.
Czego ci się chce?
Jeść — mówił pies.
Następnie Ebers przyniósł kilka sztuk kiszek (smakołyk szczególnie przez ród psi ulubiony) i trzymając je w ręku zapytał się psa:
— Co to jest?
- Kiszki.
- Czego sobie życzysz ? — pytał dalej Ebers.
Spokoju — odparł dowcipnie pies i mądry uśmiech zaigrał na jego mordce.
Podobną rozmowę prowadziła potem z tym samym dodatnim rezultatem córka leśniczego oraz obaj profesorowie uniwersytetu.
Następnie dokonano fonograficznych zdjęć głosu niezwykłego tego psa, a oddawany za pośrednictwem płyt fonograficznych głos psa okazał się znacznie silniejszym, aniżeli reprodukowana w ten sam sposób mowa ludzka.
Zbadano dalej, iż „Don“ ani nie mruczy ani nie szczeka, lecz wydaje dźwięki głosowe, bardzo do ludzkiej mowy zbliżone.
Dr Pfingst pracuje obecnie nad wydaniem fachowego orzeczenia o tem bądź co bądź niezwykłym kaprysie natury.
„Don“ w najbliższym czasie będzie badany w różnych pierwszorzędnych instytutach weterynaryjnych.
Nie wątpimy też, że znajdzie się pomysłowy inpresario, który mądrego psa „Dona”, tak niebezpieczną robiącego konkurencyę ludziom … zaprodukuje publiczności krakowskiej, żądnej senzacyi no i godnej rozrywki...

Ilustrowany Kurier Codzienny nr 1. - dnia 1 stycznia 1911.